Her birey üzere çocuklar da potansiyelini gerçekleştirmek, kendini bir biçimde dışa vurmak, etrafındakiler tarafından anlaşılmak ve kabul gördüğünü hissetmek ister.
Çocukların doğal merakı, keşfetme isteği, kendini çeşitli taraflarla yansıtma gereksinimi bazen ortak ömür kurallarını zorlayabilir ve bu da bağlantı istikrarını bozabilir. BÜMED MEÇ Okulları Moda Yerleşkesi Okul Müdürü Aslı Çelik Karabıyık “Bunların yanı sıra çocuğunuzun içinden geçtiği yaş devir özelliklerinden ötürü çocuğunuz sıkıntı hisler, öfke patlamaları yaşarken ebeveyn olarak kendimizi çaresiz de hissedebiliriz. Hatta bazen çocukların güvenliğini tehdit ettiği için ebeveynler olarak korktuğumuz, öfkelendiğimiz ve hislerimizi denetim etmekte zorlandığımız durumlar da olabilir” diyor ve ekliyor “Bu durumlarla başa çıkmak için çocuklarımıza yaklaşım ve üslup tekliflerini bu yazıda bulabilirsiniz. Fakat her hususta olduğu üzere bağların çok öznel olduğunu ve bu teklifleri değerlendirirken aile özelinizdeki süzgeçten geçirmenizi isteriz”
Çocuklarımızla yanlışsız ve sağlıklı irtibat kurmanın birinci adımı onlarla bağlantı kurmaktır. Tüm hislerini; sevincini, öfkesini, kırgınlığını hissettiğimizi çocuğa hissettirmemiz çok değerlidir. Ağlayan çocuğa odana git, sakinleştikten sonra konuşalım üzere cümleler kurmak zihinlerinde yanlızca “iyi bir çocuk” olduğum vakit sevilirim hissini oluşturabilir. Hasebiyle içinde bulunduğu durumu yönetemeyen çocuk için öncelikle “çok öfkeli hissediyorsun” üzere his yansıtması yapılarak onu anladığımızı hissettirmeliyiz. Anlaşılmadığını hisseden çocuk daha da hırçınlaşabilir.
Öncelikle irtibatta ve özdeğerlendirmede olumlamanın etkili olduğu bilimsel gerçeğinden yola çıkarak odağınızı çocuğunuzun olumlu davranışına vermek olumsuz davranışların düzenlemesine yardımcı olabilir. Örneğin ‘odanı toplamadan dışarı çıkamayız’ yerine ‘odanı topladıktan sonra dışarı çıkabiliriz’ diyebiliriz.
Ortak hayat kuralları ve prensipleri birlikte belirenmelidir
Ortak hayat kurallarını ve prensipleri birlikte belirlemek önemlidir. Örneğin ekran kullanım müddeti konusunda sonları zorlayan çocuğunuzla ilişki kurup, hissini anladıktan ve onu dinledikten sonra “Ekran kullanım müddetinin pek çok sefer uzadığını görüyorum. Bu hususta zorlandığını düşünüyorum. Sence ne yapmalıyız?” sözü karşılıklı diyaloğa açık olduğumuzu bununla birlikte ekran kullanım mühleti ile ilgili kurallarımız olduğunu açıklar. Çocuğumuzun sakinleştiğine ve artık bizi duyabileceğine emin olduktan sonra ona öğretmek istediklerimizi öğretmek için tüm bu yaşananları âlâ birer fırsat olarak kıymetlendirebiliriz. Tüm bunları yaparken en başta davranışa odaklanmak yerine ihtiyaca odaklanmalıyız. Bu davranışı ‘neden yaptı ve aslında neye muhtaçlığı vardı’ sorularını sorabiliriz.Sorun yaşadığımız durumlara yaratıcı ve oyuncu biçimde yaklaşmak, mizah lisanı kullanmak ekseriyetle çocukları şaşırttığı için içinde bulundukları duruma dikkat vermelerini sağlayacaktır. Çocukların sert ve kesin hayırları kabul etmeleri ekseriyetle zordur ve tepkisel yaklaşabilirler. Bunun yerine koşullu evet sistemini tercih edebiliriz. Yani “Evet sana bir kıssa daha okumayı isterim lakin bunu yarın akşam yapabiliriz.”
Tüm bu süreçte ebeveynliğin ve alaka yaratmanın tek taraflı bir durum olmadığını hatırlamak, olumsuz durumlarla karşılaştığımızda genel yargılara varmadan durumsal değerlendirmeler yapmak ve bağlantımızı geliştirmek için her vakit fırsatımız olacağını kabul etmek yapan ve tahlil odaklı olacaktır.
Kaynak: (BHA) – Beyaz Haber Ajansı
